Mariana Tootsie - Etta James Tribute club: Jazzclub The Mood concert report: Freddie -
photo credits: Freddie |
In jazzclub 'The Mood' te Hasselt beginnen ze al vroeg aan de feestdagen want op donderdag 19 november stond hier reeds het laatste concert van dit jaar op het programma. Toch reeds vermelden dat voor na de feestdagen de concertkalender al dik in orde is maar dat de concerten wel verhuizen van donderdag naar vrijdagavond, dus noteren alvast! Voor het concert van vanavond heeft ‘ons’ Annie haar wil eens mogen doordrijven en zo gaan we hier als afscheid aan 2015 eens duchtig buiten de lijntjes kleuren, en hoe! Een avondje vol met ‘mijn’ en mischien ook u geliefde rhythm ’n blues uit de oude doos en wie kan daar dan nee tegen zeggen. Nee, vanavond geen al te stijve of moeilijke jazz toestanden maar gewoon eens lekker uit de bol Dat haar band er duidelijk zin in heeft wordt al het ware onmiddellijk overgedragen naar het publiek want zowat iedereen heeft er hier zin in vanavond alleen spijtig dat er niet gedanst kan worden. Met ‘At Last’ gaan we zelfs nog een beetje meer terug in de tijd want dit nummers werd destijds geschreven in 1941 door Mack Gordon en Harry Warren voor de muzikale film ‘Orchestra Wives’. Etta James bracht haar versie op de markt in 1960. Zeer goed gebracht al mis ik toch een klein beetje de soul van Etta maar een diva als haar gaan eren is op zich al straffe kost. Wat ook uit datzelfde jaar dateert is Etta James haar duet met Harvey Fuqua en voor deze ‘Spoonful’, een klassieker van Willie Dixon die eerst werd uitgebracht door Howlin’ Wolf, doet Mariana beroep op de vocale kwaliteiten van Matthieu aan de keys. Eerlijk?... daar is nog werk aan Matthieu! Met ‘Tell Mama’ (1963) is de tijd hier zowaar voorbij gevlogen en bevinden we ons reeds aan het einde van de eerste set.
Bij het begin van set 2 reizen Mariana Tootsie en haar band eerst een klein beetje richting ‘New Orleans’ maar daarna is het ‘helaas’ bijna al Funk wat de klok slaat. Uit de versie van ‘I Don’t Need No Doctor’ die we kennen van de versie met Ray Charles uit 1966 doen ze de soul een beetje verdwijnen om plaats te maken voor enkele solo’s om zo de talenten van de band tentoon te stellen. Een hele ommekeer wordt het nog wanneer Mariana Tootsie een beklijvende versie brengt van ‘Eye In The Sky’ van de Alan Parson Project. Natuurlijk geen Etta James maar wel zeer mooi gebracht, chapeau! en dan is er...Otis Redding zijn 'Hard To Handle' uit 1968 en moeten we helaas terugdenken aan het pijnlijke verlies van deze Amerikaanse soulzanger die het leven liet bij een vliegtuigongeluk op 10 december 1967 samen met vier van de leden van de Bar-Kays. Eerst volgende afspraak hier in ‘The Mood’ dus op vrijdagavond 15 januari met ‘Sa Swing’ en met hun reizen we terug naar de ‘jazz manouche’ van Django Reinhardt…en ja, er mag dan nog gekust worden. |
gaan zoals ze dat destijds ook deden in de jazzclubs jaren ’50 en ’60. Met ‘Baby, Baby, Every Night’ starten ze alvast veelbelovend met een van Etta’s eerste R’nB klassiekers en daarmee bevinden we ons in 1958 met een nummer dat eerst al B-side van ‘Roll With Me Henry’ verscheen.
Net als vele van Otis zijn nummers werd ook deze 'Hard To Handle' postuum uitgebracht na diens dood. Spijtig genoeg is dit ook het einde van het concert maar door het denderende applaus dat ze hier in Hasselt mogen ontvangen kan er gelukkig nog een speciale versie af van 'I'd Rather Go Blind' waarmee Mariana Tootsie toch bewijst dat ze heel wat in haar mars heeft. En de oogjes van Annie....die waren als 'Twinkling stars'.
more pics on
|
